22 Kasım 2014 Cumartesi

ARABULUCULUK HUKUKÇULARIN “İŞ”İDİR… (Derleme-Makale)


 

Sözlük anlamı ile arabuluculuk uzlaştırıcılıktır. Kişiler, kurumlar ve devletler arasındaki bir anlaşmazlık durumunda tarafların uzlaştırılması çabasına arabuluculuk , bu çabayı gösteren kişi ya da kuruma da arabulucu denir. Genel ve geniş anlamıyla ; sözlük anlamıyla veya halk arasında yaygın kullanımıyla arabuluculuğu, kendisinden arabulucu olması istenen herkes yapabilir.

Ancak hukuk uyuşmazlıklarında arabuluculuk ancak hukuki uyuşmazlıklarda söz konusu olan arabuluculuktur. Hukuk uyuşmazlıklarında arabuluculuğu ve mevcut mevzuatımızı göz önüne aldığımızda –ki başka arabuluculuklar bu makalenin konusu değildir- arabuluculuğu sadece arabuluculuk eğitimi almış ve sicile kaydını yaptırmış hukukçular yapabilir.

Hukuk uyuşmazlıklarının arabuluculuk yoluyla çözümlenmesinde uygulanacak usul ve esasları düzenlemek amacıyla 7.6.2012 tarihinde 6325 sayılı Hukuk Uyuşmazlıklarında Arabuluculuk Kanunu çıkarılmıştır.[1]

HUAK .madde 2/b de “Arabuluculuk , Sistematik teknikler uygulayarak, görüşmek ve müzakerelerde bulunmak amacıyla tarafları bir araya getiren, onların birbirlerini anlamalarını ve bu suretle çözümlerini kendilerinin üretmesini sağlamak için aralarında iletişim sürecinin kurulmasını gerçekleştiren, uzmanlık eğitimi almış olan tarafsız ve bağımsız bir üçüncü kişinin katılımıyla ve ihtiyarî olarak yürütülen uyuşmazlık çözüm yöntemi” olarak; Arabulucu da “ Arabuluculuk faaliyetini yürüten ve Adalet Bakanlığı’nca düzenlenen arabulucular siciline kaydedilmiş bulunan gerçek kişi” olarak tanımlanmıştır.

HUAK madde 20 de ise ; Sicile kaydın, ilgilinin Arabuluculuk Daire Başkanlığına yazılı olarak başvurması üzerine yapılacağı ; sicile kayıt için de  Türk vatandaşı olmak,  mesleğinde en az beş yıllık kıdeme sahip hukuk fakültesi mezunu olmak, tam ehliyetli olmak,  kasten işlenmiş bir suçtan mahkûm olmamak,  arabuluculuk eğitimini tamamlamak ve Adalet Bakanlığı’ nca yapılan yazılı ve uygulamalı sınavda başarılı olmak gerekeceği belirtilmiştir.

Yani mevcut mevzuatımıza göre sadece yukarıdaki şartları taşıyan hukukçuların bu mesleği yapabileceği açık ve nettir.  Ancak, son zamanlarda hukukçuların yanı sıra diğer meslek erbaplarından da arabulucu olup olamayacağı konusunda sanal ve gerçek ortamlarda tartışmalar yaşanıyor.

Hukukçu olmayan bir meslek erbabı arabulucu olabilir mi? Örneğin bir mimar, mühendis, psikolog, bir bir öğretmen ,bir muhasebeci ya da bir akademisyen, hukuk uyuşmazlıklarında arabuluculuk yapabilir mi? Yasal düzenlemeyi, yurtdışındaki uygulamaları, arabulucu-avukat meslektaşların görüşlerini dikkate alarak bu soruya yanıt vermeye çalışalım:

İnternet ortamında, arabuluculukla ilgili gruplarda bu konu tartışmaya açıldığında ilk refleksim şu şekilde olmuştu:

Nasıl ki hukukçular inşaat işinden anlamaz /uğraşmamalı ise, inşaatçılar da hukuktan- bir hukukçu kadar en azından- anlamaz/uğraşmamalıdır. Arabuluculuk, Avukatlık, Hakimlik, Savcılık, Noterlik her ne kadar birbirinden farklı meslekler ise de tüm bu mesleklerin ortak özelliği hukukçu olmalarıdır. Arabuluculuğun alternatif uyuşmazlık çözüm yolu olması yargılama sürecine alternatif olmasıdır yoksa hukuka alternatif olması değildir. Arabulucu olan meslektaşlarımızın avukatlık-hakimlik-savcılık-noterlik gibi hukuk mesleklerine sahip çıkması ve saygı duyulmasına asgari özen göstermesi gerekir. İnşaatçıların tecrübelerinden, teknik bilgilerinden elbette yararlanılmalıdır. Nasıl ki, yargılama sırasında İnşaatçı Bilirkişilerden teknik/meslekle ilgili bilgi ve tecrübelerinden yararlanılarak rapor isteniyorsa, Hukuki Arabuluculukta da (Hukuki olmayan arabuluculuk HUAK kapsamında değildir) taraflar isterlerse, gerek yargılama sırasında/özel mütalaa şeklinde elde etmiş oldukları raporlar çerçevesinde sorunlarını üçüncü kişi olan arabulucunun gözetiminde tartışabilir ve çözebilirler. Taraflar -her iki taraf- isterse arabuluculuk görüşmeleri sırasında teknik rapor - taraflarca- istenebilir/beklenebilir/eklenebilir. Ancak, arabulucu-kendiliğinden-bilirkişiye başvuramaz. Ayrıca; arabuluculuğun hukukçular tarafından iyice özümsenmesi, benimsenmesi aşamalarından sonra, (gelecek yıllarda koşulların gerektirmesi halinde) (çok ileriki yıllarda belki-) inşaatçılar /mühendisler/mimarlar, ancak bir hukukçu arabulucu yanında Eş Arabulucu olabilirler. Ancak, bu neredeyse 1,5 yıllık süreçte sadece 101 hukuki uyuşmazlık arabuluculukla çözümlenmiş ise , hukukçular dışında arabulucu aranmasının zamanı değildir. Olması gereken; arabuluculuğun belli bir meblağa kadar ve/veya belli tip uyuşmazlıklarda ya da tüm hukuki uyuşmazlıklarda davadan önce başvurunun zorunlu olmasına yönelik acil yasal ve idari düzenlemeleri gerçekleştirmektir. (BERKHAN) [2]

Pek çok meslektaşımız konuyla ilgili çeşitli görüş, öneri ve eleştirilerde bulundurlar:

"Hukuki uyuşmazlıklarda " arabuluculuk süreci sonunda varılan anlaşmanın ya da anlaşamamanın hukuki sonuçları vardır. Üstelik bunlar tek tür hukuki uyuşmazlıklar değildir. Aile hukuku, borçlar Hukuku, ticaret hukuku, tazminat hukuku v. s. Bu durumda, sürecin sonunda, anlaşmazlığın türüne göre ilgili hukuk alanında tanınmış sonuçlar vardır. Hukukçu arabulucular dışında bu sonuçları bilmeyen bir arabulucu önderliğinde yürütülen süreç ne yazık ki tarafları yanlış yerlere sürükleyecek, uygulanması mümkün olmayan anlaşmalar ortaya çıkabilecektir.

Dünyada arabuluculuğun faklı uygulamaları mevcut. Bunlar arasında bilirkişi arabulucuların yer aldığı türler de var. Ama ülkemizde henüz kolaylaştırıcı arabuluculuk olarak düzenlenen bu sürece hukukçu olmayanların dahil edilmesi bugünkü şartlarda düşünülemez. Zaman ve mesleğin seyri ne gösterir bilinmez ama yakın gelecek için bence hukukçular dışındaki kişilerin hukuki uyuşmazlıklarda arabuluculuk yapmaları mümkün değildir . (EKŞİLER) [3]

Ayrıca, Uzlaşma sonucunda imzalanacak olan tutanağın yazılması bile çok önemlidir ve hukuki (bilgi) nosyon gerektirir. Hukukçu dışında bir kimsenin yargı makamları tarafından doğrudan onaylanacak ve icra edilebilirlik şerhi verilecek olan hukuki bir metni yazabileceği düşünülemez.(AYCAN)[4]

Önce arabuluculuğa başvurma zorunluluğu için yasal düzenleme gerçekleştirilmelidir. Hukukçular, uyuşmazlığın türüne göre teknik destek ihtiyacını karşılayamaz ve bunu tarafların uzlaştığı bir bilirkişi aracılığı ile gideremez ise belki o zaman teknik arabulucular (mali müşavir, psikolog, mimar, mühendis, doktor vb.) düşünülebilir. Dünyadaki uygulamalar ve oranlardan da yararlanabilir. Elbet hukukçu arabulucunun bulunmadığı bir arabuluculuk düşünülemez. Ancak özel durumlarda ve teknik destek gerektiren uyuşmazlıklarda diğer meslekteki arabulucular, heyeti tamamlamak üzere düşünülebilir. Yani tek bir hukukçu arabulucunun özel bilgiler nedeniyle yetersiz olduğu durumlarda tamamlayıcı nitelikte. (AYDIN)[5]

[6] (NOT: Bir Arabulucu-Avukat meslektaşımızın yorumuna yer verilmiş ise de ilgilinin talebi üzerine yorumu kaldırılmıştır.)

Arabuluculuğu öğrenmek kadar ara bulmaya yetenekli de olmak gereklidir, bu yüzden hukukçu dışındaki meslek gruplarından da bu yeteneğe sahip olanlar mutlaka vardır diyen bu şekilde hukukçu dışındaki meslek kollarının arabulucu olmasına daha ılımlı bakan avukat arabulucular da vardır: (ÇAĞLAR) [7]

Eğer uzlaştırma yeteneğini geliştirmişse olabilir ama yine de hukuk yönü eksik kalır, pratik açıdan da talep olmaz diyen, bu nedenle hukukçu dışındaki mesleklere mensup kişilerin uzman tanık olarak değerlendirilebileceği de ileri sürülmekte, (POLAT)[8] hukuki mütalaaya kadar bilirkişilerden görüş isteyen bir hukuk sisteminde bunların olması da kaçınılmaz olduğu dile getirilmektedir. (ÜNLÜ)[9]

Acil olarak arabuluculuğun en azından belli bir meblağa kadar zorunlu olması ile ilgili yasal düzenlemenin yapılması için bu süreci hızlandırmak için bizler neler yapmalıyız, bunları konuşmalıyız. (ŞİVİLOĞLU)[10] Yasal düzenleme için Bakanlığı nasıl harekete geçirebiliriz? Toplu bir görüşme vs. bunlar üzerinde çalışmalıyız diyenler de vardır. (DÜNDAR)[11]

Hukukçu dışındaki meslek gruplarının arabuluculuk yapması önerisine karşı “ Hukukçulara da elli-yüz saat temel tıp eğitimi versinler, biz de gripti, anjindi, tonsilitti, soğuk algınlığı falan muayene edip reçete yazalım, öyle olur mu acaba?” şeklinde haklı eleştiriler de yapılmaktadır.(DEVELİER)[12]

İnşaat konusunda uzman bir kişi o konuda arabuluculuk yapmaya istekli ise arabulucu yardımcısı yapılabilmelidir (DEMİR)[13] önerisine karşı ise “Yardımcı arabulucu kullanmak yerine ben delil tespiti yaptırırım.” Şeklinde görüşler dile getirilmektedir. Ve haklı olarak hukukçular dışında her hangi birine olumlu bakmanın diğer tüm meslek gruplarına arabulucu olma yolunu açacağı düşünülmektedir. (ÜNLÜ)[14]

Farklı meslek gruplarına arabuluculuğa açmanın yaratacağı endişeler ile kapalı tutmanın yaratacağı sakıncaları birlikte değerlendirip orta bir yolu işaret edenler de vardır. İnşaat uyuşmazlıklarında hem inşaatçı hem de hukukçu iki arabulucu ile konunun çözümü zira ikisi bir arada olduğunda faydalı olacaktır. Zira inşaat uyuşmazlıklarında bu gün çok karmaşık teknoloji, imalat ve yapım teknikleri var, ancak, hukukçu arabulucu olmak kaydı ile bir başka arabulucu (örneğin inşaat mühendisi, doktor, vs.) , yardımcı olarak, ihtiyari olarak yer alabileceği (ÖZTÜRK)[15] ;  Haklı haksız ayrımı yapamayacağına göre arabulucunun teknik bilgiye sahip olmasının bir önemi olmadığı ancak istisnai olarak psikoloji eğitimi almış olanların sisteme dahil edilebileceği dillendirilmektedir.(GÜLSARAN)[16] Sadece hukukçu olmalı (AKPINAR)[17] diyen arabulucuların sayısı, başka mesleklerden de arabulucu olabilir diyenlere göre yaklaşık dört kat fazladır. (DEMİR)[18]

“Diğer taraftan dünyadaki uygulamaya baktığımızda, arabuluculuk görevi için çoğunlukla avukatlar, avukatlar arasında da uyuşmazlık konusunda uzman olan avukatlar tercih edilmektedir. Her avukat gerekli yeteneklere sahip olmamakla birlikte, aynı zamanda avukat olan iyi bir arabulucu, oldukça büyük bir avantaja sahiptir. Bir avukatı arabulucu olarak görevlendirmenin bir barış konferansına tankla gelmek gibi bir şeydir “ şeklinde de görüşler vardır. (KEKEÇ,Dipnot.76-77 )[19]

Bir avukat-arabulucu, kolay olmamakla birlikte, tarafsız üçüncü kişi özelliklerini uygulamaya koymayı başarabilirse, hukuki konulara çok iyi hakim olduğu için, çözüm alternatiflerinin daha kapsamlı ortaya konulmasını ve sonuç olarak hazırlanacak anlaşma ve şartlarının daha iyi ifadesini sağlayabilecektir. (KEKEÇ,Dipnot.78)[20]

ÖZMUMCU’ Hocamıza göre: Ülkemiz açısından bir değerlendirme yaptığımızda, ilk etapta, arabulucuların hukukçu (avukat, emekli hâkim, noter veya akademisyen v.s) olmaları isabetli görülmektedir. Ancak bu pilot projelerin sağladığı olumlu gelişmelere bağlı olarak, bazı hukuki konuları aşan uyuşmazlıklar açısından, başka alanlarda konularının uzmanı olan (mühendis, mimar, psikolog, pedagog, halkla ilişkiler uzmanı vs.) kimselerin de hukukçu arabulucu ile birlikte bu sistem içinde yer alacak konuma getirilmelerine imkân veren yasal düzenlemelere gidilmelidir. Şu an itibariyle 6325 Sayılı Kanun'un öngördüğü mevcut düzenleme yerindedir. Ancak orta veya uzun vadede arabuluculuk diğer meslek alanlarına da yansıyabilir; bunun için de öncelikle sistemin zaman içinde başarılı olması, yerleşmesi ve toplumun buna güven duyması çok önemlidir ; hatta daha da ötesi son derece önemlidir. [21]

Arabulucunun hukukçu olması, uygulamaya da hakim olması nedeniyle avukat olması, uyuşmazlık konusunda uzman olması ve tüm bunların yanında arabuluculuk yeteneklerine de sahip olması uyuşmazlığın barışla sonuçlanması ve anlaşma metninin daha sorunsuz düzenlenebilmesi açısından tercih edilecektir. Diğer taraftan, ancak bir hukukçunun gözlemleyebileceği, hata, hile, ikrah, müzayaka gibi iradeyi sakatlayan durumların varlığını gördüğü ya da hissettiği durumlarda-her ne kadar taraflara arabuluculuk hukuki süreci dışında hukuki bilgi verme ve uyarı zorunluluğu bulunmasa da-tarafları sükunete davet etmek, görüşmelere ara vermek, tarafların bir de konuyu avukatlarıyla paylaşmalarını istemek ve zorunlu durumlarda imzalayacağı sözleşmenin hukuki sonuçları hakkında bilgi vermek gerekebilir. Bu durum hem hukukçu olmanın hem de etik değerlere sahip iyi bir arabulucu olmanın bir gereğidir.

Avukatlık mesleğini icra ederken müvekkilinin çıkarlarını gözetmenin yanı sıra karşı tarafın hukukunu gözetmek, avukatlar için bir görevdir. Her ne kadar “en kötü uzlaşma en iyi mahkemeden yeğdir” sözü uzlaşma ile uyuşmazlıkları çözmeyi öncelleyen her avukatın düsturu olsa da, bu “nasıl anlaşırlarsa anlaşsınlar yeter ki anlaşsınlar ” demek değildir. Arabuluculuk yargılama faaliyetinin alternatifi olsa da bir hukuki süreçtir, taraflar her ne kadar kamu düzenine ve ahlaka aykırı olmamak şartı ile istedikleri şekilde anlaşabilirler ise de “icra edilebilirlik” şerhi alınması isteniyorsa bu anlaşma sonucunun hukuki olması gerekir. Arabulucu, taraflar arasında eşitliği gözetmekle de yükümlüdür.( HUAK.m.9 /3) Tüm bunları birlikte değerlendirdiğimizde, arabulucunun hukukçu olması, avukat olması –bu meslek yasal düzenleme ile sadece hukukçulara hasredilmemiş olsaydı bile - tercih edilecektir.

Hukuk bilgisi dışında ayrıca bir arabuluculuk eğitimine ihtiyaç duyulmuştur. “Arabuluculuk eğitimi, hukuk fakültesinin tamamlanmasından sonra alınan, arabuluculuk faaliyetinin yürütülmesiyle ilgili temel bilgileri, iletişim teknikleri, müzakere ve uyuşmazlık çözüm yöntemleri ve davranış psikolojisi ile yönetmelikte gösterilecek olan diğer teorik ve pratik bilgileri içeren eğitimi ifade eder.”( HUAK.m.22 )

“Hiç bir psikoloji eğitimi almamış savcı ve hâkimlerin zihinsel engelli ya da psikolojik sorunlu kişiler ile ilgili bilirkişi raporlarını dikkate almaksızın hüküm verebildiği bir sistemde kimin neye hakkı olduğu konusu oldukça tartışılabilir.” (YALÇINÖZ)[22]

İlerde hukukçu dışındaki mesleklere de arabuluculuk hakkı tanıyan kimi ülkelerde olduğu gibi psikolog mühendis vb. arabuluculuk eğitimi yanında ilave olarak temel hukuk eğitimi de almak kaydı ile işin niteliğine ve ihtiyaca göre bir hukukçu arabulucunun yanında “eş arabulucu” , “ yardımcı arabulucu” düşünülebilirse de bu günümüzün ihtiyacı ve sorunu değildir.

Eş arabulucu, yardımcı arabulucu olabilmenin de hukukçu olmayanlarca mümkün olmayacağını ileri süren arabulucular bulunmaktadır:

“Türk Hukuk sisteminde artık Arabuluculuk müessesesi varsa ya da Arabuluculuk bir meslek olarak düzenlenmişse ve bu yargılamanın alternatifi ise yasal düzenlemeden önce arabuluculuk diye anılan tanımlanan her şey artık farklı bir yere konmalı ve farklı anlaşılmalıdır. Ayrıca ‘’ Eş Arabulucu ve Yardımcı Arabulucu ‘’ tanımlamalarını da uygun bulmuyorum. Bence bu şekilde nitelemeler algı karışıklığını daha da arttırabilir.” (DAĞCI)[23]

Arabuluculuk Hukukçuların “İş”idir artık. Mevzuatı ve idari düzenlemesi olan bir meslektir. “Bırakınız hukuki sonuç doğuracak işlemleri hukukçular yapsın.” (HACIEMİNOĞLU) [24], çünkü, “hukukçu olmayan birisi uyuşmazlığın ne durumda olduğunu ve tarafların BATNA sını tespit edemez” (ŞİMŞEK)[25]

Bu noktada özellikle hukuka ve adalete duyulan güvenin korunması önemlidir. “Bir toplumun en önemli yapı taşlarından biri de adalete güvendir. O güven bir kere zedelendi mi bir daha onarılması imkansız hale gelebilir” (ÖZMUMCU)[26] Arabuluculuğun gelişmesi, benimsenmesi, yaygınlaşması için yargıya, hukuka ve alternatif uyuşmazlık çözümlerine duyulacak güven önemlidir. Yargıya güvenin azalması arabuluculuğa olan güvenin artması sonucunu doğurmaz. Farklılıklar tercih sebebi olabilir sadece. Bu nedenle arabulucular bir taraftan bağımsız, tarafsız, adil ve masrafsız bir yargılama sistemi için mücadelesi verirken diğer taraftan toplumun arabuluculuk ile çözüme uygun uyuşmazlıklarda arabuluculuğu tercih etmeleri için her türlü çabanın içerisinde olmalıdırlar. Yargıya, arabuluculuğa güveni sağlayarak adalete ve toplumsal barışa katkı sunan gönüllüler olmalıdırlar. Gönüllü olma ruh hali ile çalışılmalı, ancak, artık arabuluculuk eğitimi almış ve sicile kaydını yaptırmış hukukçular için bir profesyonel iş, bir meslek halini almakta olduğunu aklımızda tutmamız (unutmamak) gerekir.

Burada yapılması gereken arabuluculuk eğitiminin daha da nitelikli ve uzmanlaşmaya dönük olarak verilmesi; Eğitimde standardizasyonun sağlanması; Uzman arabuluculuğun düzenlenmesi; Belli tip uyuşmazlıklar ve/veya belli bir meblağa kadar olan parasal uyuşmazlıklarda veya tüm hukuk  uyuşmazlıklarında dava öncesi arabuluculuğa başvurmanın zorunlu zorunlu hale gelmesi için gerekli yasal ve idari düzenlemenin yapılması, başka mesleklere arabuluculuğun açılmasından çok daha elzem daha elzem bir konudur. Bir yıl önce yürürlüğe konulan mevzuatımızdaki eksiklikler yasal düzenlemelerle düzeltilmeli, arabuluculuğun gelişmesi ve arabulucuların mesleklerini profesyonelce yapabilmeleri için iş imkanları genişletilmelidir. Bunun için de bir taraftan kamu spotlarıyla, halka, kurum ve kuruluşlara yönelik eğitim çalışmalarına hız verilmeli; bir taraftan da belli tip ve/veya belli bir miktara kadarki parasal/ticari uyuşmazlıklarda veya tüm hukuk davalarında dava öncesi arabuluculuğa başvurunun zorunlu /teşvik edilir/tercih edilir noktaya noktaya getirilmesi için yasal, idari düzenlemeler yapılmalıdır.

Arabulucu/arabuluculuk dernekleri , alternatif uyuşmazlık çözümü ile ilgili dernekler, Arabuluculuk Daire Başkanlığı, Barolar, Sanayi ve Ticaret Odaları, Meslek Birlikleri, Odalar, ilgili tüm kişi, kurum ve kuruluşlar işbirliği ve işbölümü yaparak kolektif ve entegre bir çalışmanın içerisine girmelidirler. Seda Özmumcu hocamızın ifadesi ile “… pilot projelerin sağladığı olumlu gelişmelere bağlı olarak, bazı hukuki konuları aşan uyuşmazlıklar açısından, başka alanlarda konularının uzmanı olan (mühendis, mimar, psikolog, pedagog, halkla ilişkiler uzmanı vs.) kimselerin de hukukçu arabulucu ile birlikte bu sistem içinde yer alacak konuma getirilmelerine imkân veren yasal düzenlemelere “ arabuluculuk sisteminin oturmasıyla ve ihtiyaç belirmesiyle ilerde gidilebilirse de, bu konu günümüzün ve gündemimizin konusu değildir. Ülkemize arabuluculuk artık hukukçuların “iş”idir ve hukukçular kendi “iş”lerine karışılmasından hoşlanmazlar.

20.11.2014

Ar.Av.İhsan BERKHAN    /  www.berkhan.av.tr

NOT: Bu bir denemedir. Ağırlıkla Facebook gruplarında yapılan paylaşım ve yorumlardan  yararlanılarak derlenerek hazırlanmış bir derleme-makaledir. Bir istatistiksel çalışma için ,Facebook’ taki “Arabulucu” adlı grupta, konuyu tartışmaya açan Sn. Ar-Av. Şamil Demir’ e ve makaleye –facebook taki yorumlarıyla- katkısı olan herkese; makaledeki  sözcük, harf düzeltmeleri ve katkıları için Ar.-Av.M.Mehmet Aydın Üstadımıza ve önceki makalenin revize edilmesinde katkısı olan Sn. Seda Özmumcu hocamıza da ayrıca teşekkür ederim.




[1] 6325 Sayılı HUAK ın Kuruluş Başlığı altındaki 28-32.maddeleri yayımı tarihinde ( 21.06.2012)  diğer hükümleri ise yayımından bir yıl sonra ( 21.06.2013) atrihinde yürürlüğe girmiştir.
[2] İhsan Berkhan, Facebook, Arabulucu  / Arabuluculuk Gönüllüleri
[3] Mehveş Ekşiler, Facebook, Arabuluculuk Gönüllüleri
[4] İbrahim Aycan, Facebook, Arabuluculuk Gönüllüleri
[5] M. Mehmet Aydın, Facebook, Arabuluculuk Gönüllüleri
[6] ............ Facebook, Arabulucu
[7] Nuraz Sağaz Çağlar,Facebook,Arabulucu
[8] Malike Polat,Facebook, Arabulucu
[9] Şule Ünlü, Facebook, Arabulucu
[10] Nazan Güleryüz Şiviloğlu, Facebook,Arabulucu
[11] Benson Dündar, Facebook, Arabulucu
[12] Serpil Tuna Develier, Facebook, Arabulucu
[13] Şamil Demir, Facebook, Arabulucu
[14] Şule Ünlü, Facebook, Arabulucu
[15] Fahriye Öztürk, Arabulucu
[16] Gökçe Kılıç Gülsaran, Facebook, Arabulucu
[17] İrfan Medet Akpınar, Facebook, Arabulucu
[18] Şamil Demir, Facebook, Arabulucu,  “64 kişinin katıldığı ankete göre %78 hukukçu dışındaki mesleklerin arabulucu olabileceğine  karşı iken sadece %22 si olabileceğine ılımlı bakmaktadır.”
[19] Elif Kısmet KEKEÇ, Yrd.Doç.Dr.,Arabuluculuk Yoluyla Uyuşmazlık Çözümünde Temel Aşamalar ve Taktikler, adalet yayınları, 2.baskı, Ankara-2014, sf.148, dip not.76 -77
[20] KEKEÇ,a.g.e.sf.148,dipnot.78
[21] Seda ÖZMUMCU, Yrd.Doç.Dr. Uzak Doğuda Arabuluculuk Anlayışı İle Türk Hukuk Sisteminde Arabuluculuk Kurumuna Genel Bir Bakış,XII Levha Yayınları, Sf.356-357
[22] Vedat Yalçınöz, Psikolojik Danışman, Facebook,Grup: Arabulucu
[23] Ayşe DAĞCI, İzmir Arabulucular Derneği YK Başkanı, Facebook, Grup:Arabulucu
[24] Sinem HACIEMİNOĞLU , Facebook, Grup:Arabulucu , “Bizler inşaatçı değiliz eser sözleşmesini a dan z ye biliyoruz , bizler otomobil sektöründe değiliz ama ayıp kusur kavramını dayanak kanunu biliyoruz , bizler işçi değiliz işçinin işverenin haklarını biliyoruz, holding sahibi değiliz şirketler hukukunu a dan z ye biliyoruz .. Nafaka alıcısı borçlusu, kat yöneticisi olmasakta vs vs kısaca kanunun değdiği her noktaya vakıfız...bırakınız da hukuki sonuç doğuracak işlemleri hukukçular yapsın”
[25] Mehmet ŞİMŞEK, Facebook, Grup: Arabulucu , “Çünkü sürecte arabulucu. ..tarafların BATNA sını tespit edecek....tarafların durumlarının farkına varmasını sağlayacak. ..taraflara bu şekilde yardımcı olacaktır. ..uyuşmazlıklar şimdilik aile hukuku ve Ticaret özel hukuk kökenli dir.hukukcu olmayan birisi uyuşmazlığın ne durumda oldugunu ve tarafların BATNA sını tespit edemez”.
[26] Yrd.Doç.Dr.Seda ÖZMUMCU , Facebook, Grup:Arabulucu, “. Bu noktadan hareketle önce bir vatandaş ve sonra da akademisyen olarak tek dileğim, arabuluculuk usulünün, bu alandaki özverili ve gönüllü çalışanları ile birlikte, bu sınavdan başarı ile çıkmasıdır. Bu noktadaki inancımı korumak istiyorum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder